CYBISTETER

CYBISTETER

Graece Κυβιςτητῂρ, proprie cernuus, a verbo κυβιςτᾷν, cernuare. Hinc pueri in ludi sic dicti, qui capite in solo sistebant, pedibus in aerem erectis, Servius ad illud Virg. l. 12. Ain. v. 364.

Et sternacis equi lapsum cervice Thymoetem.

Quomodo, inversô scil. ac vibratô corpore, cernuos Pastores Consualibus, inter coetera ludicra, salire consuevisse, legimus in vetustis monumentis. Mentio τῶ κυβιςτητήρων iam apud Homer. Il. π. v. 750.

Η῏ ρὰ καὶ εν Τρώεςςι κυβιςτητῆρες ἔασιν

Vide supra in voce Cernuus, item ubi de Cubistica Saltatione.